1948 – 8. Bliksemtocht

2 september 1948

Vandaag wist ik niet wat doen, dus besloot ik eruit te trekken. Waarheen? Och, laat ik maar eens in Breda gaan kijken naar de versiering ter gelegenheid van de Kroningsfeesten over vier dagen.

Dus ging het de weg op naar Merksem. Al vlug stopte er een auto: een Fransman. Hij had gelukkig een wedstrijd met een andere Fransman voor hem, dus reed hij hard. Na vijfentwintig minuten waren we aan de grens. Daar pakte ik een Belgische auto vol melkbussen, die me naar Rotterdam zou brengen. Mijn besluit veranderde dus al dadelijk van Breda op Rotterdam. Het was halfelf geweest toen ik uit A’pen vertrok en tegen twaalf uur kwam ik in R’dam aan. Dadelijk ging ik naar station D.P. om daar mijn brood op te eten en terwijl ik at, kreeg ik ineens grote zin om eens naar Den Haag te gaan; daar was ik nog nooit geweest. Dus stapte ik voor drie kwartjes de trein in en twintig minuten erna zat ik in Den Haag. Nu ik daar een keer was wilde ik ook graag het Binnenhof zien en daarom stapte ik op een tram in die richting. Daar echter aangekomen zag ik een massa mensen staan. Ik vroeg wat er te doen was. Ja, de Prinses was binnen, maar ze zou zó buiten komen. Van die gelegenheid kon ik eens mooi profiteren, dacht ik. Maar dat “eventjes” duurde nogal lang en het was pas halfvier toen Juliana buiten kwam. Even zag ik een glimp van haar en toen was het ook alweer voorbij. Vlug werd de terugtocht aanvaard, want om halfacht moest ik weer thuis zijn voor de Jeugd. Buiten Den Haag moest ik even stilstaan en eindelijk stopte er een auto die een taxi bleek te zijn. Er reed een Amerikaan in, die erg sympathiek tegenover “hitch-hiking” stond. In R’dam zou hij me bij station D.P. afzetten. Hij praatte gezellig, maar kon “natuurlijk!” niet nalaten te stoefen over “With us in America!”. Hij beweerde onder andere dat de Amerikaanse uitspraak van het Engels ouder was dan de Engelse. Ik kan het niet nagaan.

In Rotterdam stond ik even later op een tram te wachten om me buiten de stad te brengen, toen ik ineens mijn melkbussenwagen van deze morgen terugzag. Vlug midden op straat gesprongen. Hij herkende me en stopte dadelijk. De omstaanders keken erge verbaasd dat liften midden in de stad zo goed ging. Over Dordrecht, Breda, Etten, Roosendaal, Essen en Polygoon ging het terug naar Antwerpen. Ik werd afgezet aan de ingang van de Grote Tunnel.

Om halfacht was ik thuis en had Antwerpen-Den Haag v.v. dus in acht uur volbracht.

271 km

Deze slideshow vereist JavaScript.